bir varMİŞ bir yokMİŞ...
Pazar, Kasım 26, 2006
Bu mişmiş :) Çok akıllı, çok oyuncu, aynı zamanda da çok tembel :)) Oyun oynamadığı ve yemek yemediği zaman sürekli uyuyor, biraz bana benziyor tembelliği :))
Bir an olsun dibimizden ayrılmıyor :) Mutfakta, holde yürürken, hatta tuvalete girdiğimizde kapısında :) Çok insancıl bir kedi. Sürekli sevilmek istiyor...
Bilgisayar başındayken hiç rahat vermiyor. Hatta bilgisayar başına oturacağım zaman koltuğa atlıyor, oturmamı istemiyor. Mouse'la oynamayı çok seviyor :) Sanırım gerçek olmasa da fare olduğunu anladı :)) Bu arada şekilde görüldüğü üzere elimiz kolumuz tırmık izleriyle kaplı. Çok sivri tırnakları var. Nasıl olsa geri vereceğiz diye kesmiyoruz tırnaklarını...
Pencereye çıkıp, dışarıyı seyretmeye bayılıyor. İşte bu bizim bir haftalık kedimiz mişmiş... Neden mi bir haftalık? Geçen pazar Yeşilyurt'a fotoğraf gezisi için gittiğimizde almıştık mişmiş'i ve aldığımız gün kararımızı değiştirdik. Aslında çok seviyoruz ama onu eve hapsetmeye ve sosyal hayatından mahrum etmeye kıyamadık. Kısırlaştırmak istemedik, evde bu şekilde tutmayı da istemedik. Ne de olsa o da bir canlı ve anne olmak en doğal hakkı. Bu hakkı elinden almak istemedik. Ve yarın bu yüzden geri götüreceğiz aldığımız yere :( çok özleyeceğiz onun cadılıklarını, şımarıklıklarını, oyun oynayışını, hatta uyuyuşunu. Geldiğinden beri doldurdu evi ama onun iyiliği için herşey...
Bir an olsun dibimizden ayrılmıyor :) Mutfakta, holde yürürken, hatta tuvalete girdiğimizde kapısında :) Çok insancıl bir kedi. Sürekli sevilmek istiyor...
Bilgisayar başındayken hiç rahat vermiyor. Hatta bilgisayar başına oturacağım zaman koltuğa atlıyor, oturmamı istemiyor. Mouse'la oynamayı çok seviyor :) Sanırım gerçek olmasa da fare olduğunu anladı :)) Bu arada şekilde görüldüğü üzere elimiz kolumuz tırmık izleriyle kaplı. Çok sivri tırnakları var. Nasıl olsa geri vereceğiz diye kesmiyoruz tırnaklarını...
Pencereye çıkıp, dışarıyı seyretmeye bayılıyor. İşte bu bizim bir haftalık kedimiz mişmiş... Neden mi bir haftalık? Geçen pazar Yeşilyurt'a fotoğraf gezisi için gittiğimizde almıştık mişmiş'i ve aldığımız gün kararımızı değiştirdik. Aslında çok seviyoruz ama onu eve hapsetmeye ve sosyal hayatından mahrum etmeye kıyamadık. Kısırlaştırmak istemedik, evde bu şekilde tutmayı da istemedik. Ne de olsa o da bir canlı ve anne olmak en doğal hakkı. Bu hakkı elinden almak istemedik. Ve yarın bu yüzden geri götüreceğiz aldığımız yere :( çok özleyeceğiz onun cadılıklarını, şımarıklıklarını, oyun oynayışını, hatta uyuyuşunu. Geldiğinden beri doldurdu evi ama onun iyiliği için herşey...
This entry was posted
on Pazar, Kasım 26, 2006 at 1:04 ÖÖ.
You can skip to the end and leave a response.
26/11/06 02:28
Iyiki Vildan,ye etkinligini sana resimletmis de seni ve sirin cizimlerini tanimis olduk:)
Cok sekerler gerkceten,ellerine saglik
lamamutfakta@gmail.com